Do Chiatura trafiliśmy przypadkiem. Jadąc z Zugdidi do Gori zboczyliśmy z trasy aby zobaczyć Kolumne Katskhi. Po odwiedzeniu monastyru postanowiliśmy nie wracać do głównej drogi tą samą trasą. Wybraliśmy drogę właśnie przez Chiatura, ośrodek przemysłowy słynący z wydobycia rud manganu. Miasto położone jest w dolinie otoczonej pionowymi skałami. Jednak miasteczko sięga również w rejony skalne, na które można dostać się za pomocą kolejek linowych. Najciekawsze jest jednak to, że kolejki mają dni swojej świetności daleko za sobą. Byliśmy bardzo zdziwieni kiedy zobaczyliśmy ludzi wsiadających do wiekowych, często pordzewiałych wagoników, jedących w dół i w górę. Całe miasteczko sprawia wrażenie mocno cofniętego w czasie.
 Wjeżdżamy do miasteczka ...
 ... otoczonego wzgórzami
 Miasto w większości położone jest w dolinie
 ...
 Na wyższe partie można dostać się takimi oto wagonikami
 Główna ulica w centrum
 Przez miasteczko przepływa rzeka Kvirila
 Wagoniki wożą pasażerów na otaczające wokół wzgórza
 Komunikacja w Chiatura jest mocno nie na czasie
 Skwer
 Widok na wyższe partie miasteczka
 Most dla pieszych w centrum
 Kolejny nie najmłodszy środek transportu
 ...
 Na wzgórze można dostać się kolejką
 Wielkie było nasze zdziwienie kiedy zobaczyliśmy,
że te wagoniki nadal wożą ludzi
 ...
 Okolice kopalni manganu
 Mangan jest nadal wydobywany i transportowany
z kopalni tymi oto wagonikami  Dawne zakłady przemysłowe (okolice kopalni)
 Jeszcze raz widok na dolinę
 Takie kapliczki powstają w miejscach, w których ktoś zginął w wypadku
Butelki świadczą, iż niedawno ktoś tu pił zdrowie zmarłych  Chiatura już za nami
 To już zabudowania poza miastem  ...
|
 |
|
|
|
|
Treści zawarte na poniższych stronach są mojego autorstwa i stanowią moją własność. Zdjęcia wykonane są przeze mnie lub przez moich znajomych i zostały mi udostępnione. Publikowanie lub kopiowanie materiałów bez zgody autora jest prawnie zabronione!
